On a sunny spring day, my two boys have fun flying kites...no expensive electronic toys needed. Yung field na yan, right side ng lote namin, at lahat ng visible trees, kasama sa 90-acre land namin. Kaya kahit hirap kami financially ngayon, di mo masasabing nagdarahop. Overall, our life is satisfactory. Mabait pa rin ang Diyos. And I am most thankful sa malinis na paligid, sariwang hangin, maraming puno, kaunting sasakyan na maaaring makasagasa sa mga bata, malawak na espasyo para maglaro, walang magnanakaw (pwede mong iwan na bukas ang bahay o kotse, kahit me bag ka pa run!). Kulang na lang, pati kayong pamily ko sa PInas at Canada, kasama ko sana...anyway, salamat pa rin sa internet, mas madali ang balitaktakan, kumpara noon siguro grabeng homesickness ng mga OFWs nung mga 70's-80's...
No comments:
Post a Comment